MikroMakroKosmosy

Poezja

MikroMakroKosmosy rosną też na pożywnej glebie słowa i owocują wierszami.

Tryptyk korzenny I
Autor: Sam Buddy

jestem cienką warstwą blaszki liścia butwiejącego na chodniku po jesiennym deszczu moje nerwy boczne tworzą całą konstrukcję na twoich oczach pozornie dematerializuję się jestem warstwą ściółki w której zanurzasz dłonie i chwilę potem między palcami ci się przesączam jestem choć twój wzrok mnie nie dosięga osadzam ci się na nosie i wędruję z tobą do domu

Tryptyk korzenny II
Miniatura z przyrody
Autor:Sam Buddy

leżę pod drzewem co nie ma liści a jest przecież środek lata martwe za życia jak nie jeden człowiek co próbuje z innym się bratać choć mają rozjazd w wartościach wizjach świata ale łączy ich krew ten system korzeniowy wiązkowy jak u traw a potrzeba solidnego trzonu który indywidualnie każdy sam musi wytworzyć

Tryptyk korzenny III
Autor: Sam Buddy

U podstawy kręgosłupa kiełkują korzenie w jakiej glebie pozwalasz im się rozrastać?

Kostrzewa Sina Popielata
Autor: Akacja Jaśminki

Kostrzewa Sina Popielata Porusza mnie i sprawia, że mam ochotę być ostra, Namiętna, ale jednak z dystansem - Nie na te ciepłe lata. Kostrzewa Sina Popielata W mej głowie nawołuje - Uciekaj mała na koniec świata W chłód bezpieczny i wolny Uniknij cywilizacji kata. Stań pośród kamieni I pozwól, by wiatr cię uczył, Jak rosnąć wbrew upałom, W sobie ścisnąć grom I jak milczeć, kiedy wszyscy krzyczą! Stań dumnie, lecz lekko, Grzywa rozwiana na boki, Sina od bólu i popielata, Pyłem spalonej ludzkości Uśmiech zabarwion na licy.